- εφεσίβλητος
- η , ο [ος , ον ] юр. 1.1) подлежащий апелляции, обжалованию; 2) апелляционный; 2. (ο , η ) ответчи|к, -ца
Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό. И.П. Хориков, М.Г. Малев. 1980.
εφεσίβλητος
Смотреть что такое "εφεσίβλητος" в других словарях:
εφεσίβλητος — η, ο αυτός κατά τού οποίου ασκήθηκε ή μπορεί να ασκηθεί έφεση. [ΕΤΥΜΟΛ. < εφεσιβάλλω. Η λ. μαρτυρείται από το 1833 στους Ελληνικούς Κώδικες] … Dictionary of Greek
εφεσίβλητος — η, ο αυτός ενάντια στον οποίο μπορεί να ασκηθεί έφεση: Εφεσίβλητη απόφαση … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
έφεση — Ένδικο μέσο που αποβλέπει στην επίτευξη νέας εξέτασης μιας υπόθεσης και συνεπώς νέας απόφασης, από μέρους ενός δικαστή, ιεραρχικά ανώτερου από εκείνον που είχε εκδώσει την πρώτη απόφαση. Ο όρος έ. ανάγεται στο αρχαίο αττικό δίκαιο και συνδέεται… … Dictionary of Greek
εφέσιμος — η, ο βλ. εφεσίβλητος … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
